Kumikislot

Lahat ng tao ay biniyayaan ng talento galing kay Bro. Naging fair naman si Bro na bigyan ang bawat isa sa atin ng sarili nating maipagmamalaking talento. Ultimo nga mga disabled o handicapped person nakakapagbasketball, nakakasali sa triathlon, nakakapagpiano at nakakakanta ng nasa tono (di nga lang kagandahan minsan pero at least nasa tono). Kaya for sure, may natatagong talento ang bawat isang madlang pipol na nasa mundo. Kung nagtatago man yan, hintay-hintay lang, pasasaan ba't lalabasan ka din. I mean, lalabas din ang talent mo. Malay mo ikaw pala ay talentadong pinoy sa declamation, sa paggawa ng tula, sa pagkumpuni ng sirang saksakan, sa pagpapakintab ng kotse, sa pagkutkot ng dumi sa kuko, sa pagaayos ng buhok at mukha, sa pagmemekaniko o kahit sa pag-gawa ng pulboron at yema, eh aba Ati at Koya, talent na yan. Tunog vocational course nga lang pero talent na yan, linangin mo, malay mo madevelop. Uyyy.. (nangharot?)


Bukod sa pagpapanggap na marunong ako magsulat ng kung anu-ano, may isa pa akong nasapo na talento (ata) mula kay Bro. Hindi ako biniyayaan ng kagandahang boses, este hindi pala talaga magandang boses, sa pagkanta kaya naman siguro ipinagsiksikan at ipinilit ko na din na matutong sumayaw. Naka naman. Dumadancer si Yow. Marunong akong sumayaw pero hindi kasing husay ng mga walang-hiyang iba jan. May poot talaga dapat dahil nakakaintimidate mag-sayaw yung ibang tao da ba? Tingin ko naman, nasa lahi na namin ang makikislot na tao kaya naging passion na ng ilan ang pagsasayaw. Magagaling magsayaw ang mga pinsan ko, alam mo yung magaling? May humi-hip-hop, juma-jazz, kumo-contortionist, lumi-lyrical hip-hop at mumo numomo nimomodern nag-momodern dance. Samantalang ako eh bukod sa specialty kong macho-dancer moves (sang gawi ang macho?), pang-doxology ang moves ni Yow. Mga simpleng taas taas ng kamay kamay at paa paa lang na accompanied by Christian Songs. MakaBro ako eh.


Simula nung sinayaw namin nung bata pa kami ang Get down, get down and move it all around ng Backstreet Boys, nagsimula na ang career ko bilang taga-bigay aliw sa pamamagitan ng pagkibot at pagkislot. Naaalala ko tuloy na minsan isang magpapasko, nagawa naming sumayaw magpipinsan sa party party ng isang kapit-bahay. Nakapangasawa ng hapon kaya biglang yaman ang buset na kapit-bahay. Sumayaw kami dahil nabalitaan naming nagbibigay ng pera ang hapon. Nakamit namin nun ang gusto namin at may uwi-uwi kaming P100 bawat isa pang-jollibee. Pero ngayon ko na-realized na performer sa Japan pala ang datingan namin noong panahon na yun, bigla akong nandiri, bigla akong nanlumo. Shetness. Para sa pera nga naman oh!


Nung tumuntong ng high school, lalo nadalas ang sayawan na aking naranasan. Bawat pacontest, sasali kami kesehodang sing and dance competition na buong klase ang involved eh game pa din. May sinalihan kaming pakulo noon na hip-hop/modern dance competition na dinaos pa sa isang mall. Kahihiyan pero nanalo ang grupo namin. Dahil nagustuhan ng isang konsehal ng aming bayan, inimbitahan tuloy kami na sumayaw sa isang Fund-raising concert para sa nakalimutan ko ng purpose. At bongga yun nung panahon na yun dahil kami muna ang sasayaw bago lumabas at magpakitang-gilas si Keempee De Leon. Hindi na two-sided ang buhok niya nun, hawig na lang nung hairstyle niya ngayon. Big star di ba? Sikat na sikat ang main act. Ang baba tuloy ng raised na fund.


Nitong mga nakalipas na araw, medyo nag-iisip isip ako kung itutuloy ko pa ang career ko sa pag-gamit ng katawan bilang source ng aliw. Ang tanda ko na kasi para sa pagsasayaw at mahina na ang tuhod ko para gawin pa ang mga indayog sa sahig na moves ko. At lalo't higit sa lahat, nabwisit ako sa napanood kong video kay Pareng Youtyug. Parang pag-nakitabi ka at nakisali sa kanila ay maicoconsider na as an attempt to suicide. Ang panonood ng video nila ang nagpa-realized sa akin na hindi nga ako marunong sumayaw at sila lang ang may karapatang kumilos sa saliw ng tugtugin. Mga walang-hiya. Mga hampas-lupa. Mga patay-gutom kayo. May galit? Oo. Eto, panoorin niyo kase.



O siya! Kayo na Diyos. Kaya talagang wala akong future sa pagsasayaw. Isa na lang malaking frustration ang maging magaling na mangingislot. Hindi na yan ang talent ko. Makapagblog na nga lang. Malay mo, kakablog ko, gumaling ako sumayaw. Ayaw pala sumuko eh. Naman naman eh. Yun ang Pak!