Malinaw na Usapan.

Ginising ko si Izetlog dahil nakatulog siya sa sofa for almost 2 hours. Nakatulugan na niya ang panonood niya ng pinakaaabangan niyang Grazilda. Nasaksihan ko ang hirap niyang pagmulat ng mata nung nagising siya ng yugyog at sigaw ko sa kanya. Pilit akong inaaninag habang nakatayo ako sa gilid niya. Nung tumayo na siya at nagpunta ng banyo, bumalik na ako sa trono ko at nag-blog hop ng walang humpay. Maya-maya, pumasok si Zetlog sa kwarto at ganito ang eksena:

Zet: Diks (short for Dikong), ako nga naman mag-internet, may papanoorin lang akong video. (Sabay higa sa kama at pumikit)

Yow: Oh, eto na oh, manood ka na. Anu ba papanoorin mo? (Lingon sa para tignan ang kapatid)

Nung time na yun, nakahiga na siya at akap na ang kanyang unan. Ayaw pa rin niya bumangon kahit sinabi ko ng manood na siya. Sa halip na bumangon, sumagot siya sa akin.

Zet: Yung Bekols (beh-calls). Yung sasayawin naming Hip-hop.

Yow: Ano? Bekols? Sa Youtube ba? Oh i-search mo na oh. Tumayo ka na diyan.

Eh ayaw patinag ni Ate at talagang di pa din tumayo.

Zet: Oo. Sasayaw kami sa school. Bekols nga.

Yow: Bekols? Anu bang Bekols? How do you spell'et? (Napa-english na me)

Zet: (May slight na galit at diin sa sagot) Bekols?! H-Y-G-E-S. Bekols! (Sabay bangon ng ulo at duro sa akin)

Yow: (Nagtype ako ng HYGES) Eh bugok ka, wala namang lumalabas. Anu bang Bekols yun? Anung sayaw ba yun? Pambihira ka!

Zet: Bahala ka na nga! Di ko na papanoorin. Bukas na lang.. Bekols nga sabi eh!

Natapos ang usapan dahil nakatulog na siya at siya pa ang galit. Bastusan ito at talagang nagsasalita pa ako ng kung anu-anong shit eh tinuluan na pala ng laway ang unan niya at nasa Puerto Galera na siya sa panaginip. Pambihira! Nilubayan ko na ang Youtube at nagbasa ulit ako ng blog.

Kinabukasan, nagising ako na nakapasok na sa school si Zetlog. Di ko tuloy naitanong yung pinapahanap niyang Bekols. Maghapon ko inisip ang walang-hiyang Bekols dahil nararamdaman ko ang galing-galing nun sumayaw kaya mahirap hanapin ang video. And you know, I'm an avid fan of great dancers kaya interesado talaga akong malaman. Dapat itetext ko na si Zetlog kung saan ba niya napanood ang pemus na Bekols pero hinintay ko na lang na magkita kami sa bahay at dun namin pag-usapan.

Hapunan, nun ko lang naaalala na itanong sa kanya ang bumagabag sa akin maghapon.

Yow: Sissy, ano ba yung sinasabi mong Bekols kagabi?

Zet: Ha? Anung Bekols?

Yow? (WTF?!) Anung ha? Abe pinapahanap mo sa akin yung Bekols na sumasayaw kamo at sasayawin niyo sa school. Pambihira ka! Nagagalit ka pa nga kagabi.

Zet: HAHAHAHA. Anu bang Bekols Diks? HAHAHA. Wala akong natatandaan. Kadiri naman. Sabi ko, Bekols?

Yow: OO! Walang hiya ka! :|

At tulog nga pala the whole time ang walang hiya kong Kapatid. Kunsumido pa naman ang mukha ko noon kapag nakita niyo sa kakahanap ng Bekols. Di naman pala nabubuhay sa mundo ang mga Bekols. Shetness. Pinak na pak ako ng Zetlog. Amp. Pinagtawanan na lang namin lahat ng pinagsasabi niya sa akin buong gabi habang kumakain. Oo, yung tipong mabilaukan-style of laughing. 

MORAL LESSON: Minsan sa buhay, may dadating na hindi natin alam kung ano.. dahil hindi naman talaga nag-eexist ang damoho! BEKOLLLLSS.